Vandaag was jij de zon
De warme zon van vandaag, dat was jij
Door je verschijning worden velen en ook ik erg blij
Maar mijn oren waren vandaag niet blij van…
Wat je zei tegen mij en ik vind niet dat het kan
Daarom noem je woorden vandaag ‘de felle zonnestralen’
Die mij pijn hebben gedaan en ik nu hier door zit te malen
De top van de hoogste berg, dat zijn eigenlijk mijn oren
En het absorberen van zonnestralen is te vergelijken met horen
Bovenaan bevinden zich mijn ogen met oogwit erin
Dat is het ijs op de berg dat jij liet dooien met iedee zin
Mijn woorden waren de wolken die komen voor de zon
Mijn hart was de bliksem die de top raken begon
Het ijs brokkelde hierdoor en een lawine was ontstaan
Dat was het begin van de allereerste traan
Daarna ontstond een rivier op mijn wangen
Daartussen leek het water toch gevangen
Brandend langs dezelfde lijn te stromen
Zodat door slijtage hier wat diepte in kon komen
Een mooie waterval, was aan het einde van de strom
Ik probeerde maar hield mijn tranen toch niet in tooom
Mijn kin was het begin van de val van dit water
Landend op mijn schoot kwamen mijn tranen later
En ik zei tegen jou dat je me pijn hebt gedaan
Want met één zin heb je bliksem WEER laten ontstaan
Maar het ijs was al uit mijn ogen gedreven
Daarom heb ik mijn pijn voor je opgeschreven
Hoe afgebroken deze kringloop ook lijkt
Het ijs bouwt zich toch op voordat de dag verstrijkt
En wacht tot de volgende keer dat de zon weer straalt
Waardoor het smelten van het ijs wederom wordt bepaald
Door: Rusul Alshiroofi, eerste prijs poëzie 19-25 jaar
Uit: Passie voor vrijheid (De winnaars van de El Hizjra Literatuurprijs 2011)
Uitgeverij: Van Gennep Amsterdam
