Schorpioen onder een steen
Tussen de droogte van tijden en jouw stenen hart
liet je mij wachten tot mijn hart zich zou opluchten.
Je liet mij naar de schaduw van de zon smachten
in de hoop dat jij het bent als regen in mijn hart.
Onder de schaduw van vele vlinders
zie ik jou, ik dacht dat jij oogpupillen was.
Je bedroog mijn hart met de trillende kijkers.
Je werd als een waterbron, maar van water dat niet bestaat.
Ik slokte het vuur op vanuit jouw mond.
Ik nuttige het tijdperk dat niet bestaat.
Het bleef diep in mijn hart.
Ik smachtte naar de oogpupillen die niet bestaan.
Niet realiserend met wat voor leven de wereld komen zal.
Door een briesje wind raakte mijn hoofd p stapel.
Ik gaf je te veel tijd, ik zwoer die tijd uit jou te verbannen.
Door: Yuba Zalen, eerste prijs poëzie Tamazight
Vertaald door: Said El Aater
Uit: Passie voor vrijheid (De winnaars van de El Hizjra Literatuurprijs 2011)
Uitgeverij: Van Gennep Amsterdam
