< Terug naar Archief - Poëzie

Wees niet trots
Toon dat de terechtstelling geen paradijs verdiende
Ik ben verslaafd aan troost
Hoe vaak dacht je
Dat ik haar zal zien als ik dood ben,
Genoeg, bij God in de hemel, genoeg
Jij bent geplukt als een bedauwde appel
Duizend keer per dag heb jij mij en mijn rechten nodig
Je hebt genoeg onrecht gedaan
Geef mij de resten van mijn hart terug

Ik geef toe dat ik niet in mijn beste doen ben teruggekeerd
toen ik de deken van de nacht mijn handen en mijn slaap spreidde
en niet meer in staat was over jouw liefde te bevelen
en jouw goedheid
ik verging terwijl mijn vingers tekortschoten
en mijn liefdeslied steeds saaier werd
en de poëzie
de poëzie was dood
de pen legde haar boodschapperfunctie neer
zo dood ben ik en onbelangrijk
wat stel je me voor in deze donkere, rumoerige nacht
Ik weet niet hoe, wanneer of waarheen te gaan
mijn hart klopt in een burgeroorlog
vreemd een man die niets doet
en de liefde
de liefde houdt zich aan zijn afspraak als liefde

Door: Bilal Elkourafti, tweede prijs poëzie Arabisch 19-25 jaar
Vertaald door: Kees Nijland
Uit: Land van reigers (De winnaars van de El Hizjra Literatuurprijs 2009)
Uitgeverij: Van Gennep Amsterdam